Rok 2019 był dla mnie bardzo ciężkim czasem, o czym wiedzieli moi przyjaciele, którzy żeby mi go ułatwić i wesprzeć mnie, postanowili spełnić jedno z moich marzeń i zabrać mnie na Woodstock.
PolAndRock Festival jest to wydarzenie muzyczno-artystyczne, odbywające się w środku lata w Kostrzynie nad Odrą. Jest to event dla dosłownie wszystkich – spotkamy na nim najmłodsze dzieciaki z rodzicami, jak i starsze osoby pełne charyzmy, a jego głownym hasłem jest Peace, Love and Happiness (z ang. pokój, miłość i szczęście).
Oprócz strefy artystycznej, nazwanej ASP, na której czułam się jak przysłowiowa ryba w wodzie, podczas świetnych spotkań z gośćmi takimi jak Kasia Nosowska czy Olga Tokarczuk, jak i wielu koncertów na dużej i małej scenie, mieliśmy główny cel, na który poświęce dzisiejszy wpis – koncert mojego ulubionego zespołu, Happysad. Grupa towarzyszyła mi przez tak naprawdę połowe życia, a ich twórczość ma dla mnie ogromne znaczenie. Muzyka często jest wsparciem, a teksty zespołu potrafią trafić w punkt. Fani grupy często dzielą utwory zespołu na stare i nowe, na trasach koncertowych można usłyszeć starsze numery, jednak najczęściej są one skupione na świeżych, konkretnych albumach. Ten koncert był wyjątkowy, przez to, że udało mi się usłyszeć na żywo utwory zarówno z płyty Ciepło/Zimno (2012), jak i Ciało Obce (2017). Szczerze przyznam, byłam w stanie ogromnej euforii w tamtym momencie, jednak gdy tylko pomyśle o tym koncercie, w głowie mam jeden moment - refren utworu “Powódź dekady”, zaśpiewany z Darią Zawiałow, artystką, którą również uwielbiam. Piosenka jest dla mnie wyjątkowa, dlatego nie obyło się bez wylanych łez. Scenografia i efekty świetlne robiły wspaniały klimat i nadawały chwili niepowtarzalnego uroku. Występ był pełen barw i emocji.
Wyjazd pozwolił mi na chwilę zapomnieć o wszystkich zmartwieniach, a wspomnienie tych momentów zostanie ze mną na całe życie.
Dbajcie o siebie i ufajcie swoim bliskim,
ღ nana
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz